تیرباران

اره فلکه‌ای یا همان اره نواری یکی از دستگاه‌های رایج و اصلی در صنایع چوب (نجاری، مبلمان و …)  هست. اره نواری  در اندازه، اسم و کاربردهای مختلف وجود دارد. برای اولین بار در سال  1809 ایده ساخت اره فلکه‌ای توسط ویلیان نیوبری مطرح شد اما مشکلاتی با دستگاه ساخته‌ی او همراه بود.

یکی از مشکلات شایع در اره ساخته شده توسط ویلیام، عمر کوتاه تیغه بود.  در سال 1846 یک زن فرانسوی به نام آنه پالین، تکنیکی جدید برای جوشکاری تیغه‌های اره فلکه ابداع کرد که تحولی در این صنعت و استفاده از دستگاه اره نواری پدید آورد. او پس از این تغییر، تولید و فروش عمده اره نواری را آغاز نمود.

اره فلکه را می‌توان به دو مدل عمودی (ایستاده) و افقی تقسیم نمود.

اره نواری افقی:

اره نواری افقی در کارخانه‌های چوب بری و صنایع بزرگ مورد استفاده قرار می‌گیرند و قطر فلکه آن‌ها از 100 سانتی متر شروع و در قطرهای بزرگ‌تر موجود است. از این اره‌ها برای برش تنه‌های بزرگ قطور درخت به برش‌ها و الوارهای کوچک‌تر استفاده می‌شود. تنه‌های درخت با استفاده از جک برقی یا هیدرولیکی بر روی خط برش قرار می‌گیرد و اپراتور تیغه اره را بر روی تنه‌ی درخت با استفاده از موتورهای الکتریکی به حرکت در می‌آورد. این اره‌ها بانام ((اره رام)) هم شناخته می‌شوند.

 

 

 

 

اره نواری عمودی (ایستاده):

اره نواری عمودی در بیشتر کارگاه‌های صنایع چوب موجود است و بسیار عمومی‌تر از اره افقی است. این اره‌ها در اندازه‌های رومیزی، برای برش چوب‌های نازک و سبک برای معرق کاری و در اندازه‌های بزرگ‌تر و تا قطر 100 سانتی متر برای برش گرده‌بینه‌های قابل حمل استفاده می‌شود. اره نواری‌های معمول در کارگاه‌های نجاری قطر 60 یا 80 هست.
اره‌های عمودی فلکه معمولاً در کارگاه‌های چوب بری مورد استفاده قرار می‌گیرند و برای راه اندازی آن باید حتماً برق 3 فاز داشته باشید. اما  اره‌های 60 یا 80  با برق تک فاز هم  قابل راه اندازی هستند.
در این نوشته به‌صورت تخصصی به مبحث اره نواری ایستاده یا همان اره فلکه عمود می‌پردازیم.